Zeewier in de Oosterschelde
CIMG2572.JPG
Sea Crunchy hart Valentijnsdag.jpg
Betonblokken langs de Oosterschelde begroeid met zeewier
CIMG2552.JPG
« »
Mocht u zich zorgen maken over de inname van jodium,
bent u zwanger of allergisch voor jodium, heeft u een ernstig hoge bloeddruk, nier ziekte of hartfalen
neem contact met een (voedings)deskundige
voor u grote hoeveelheden zeewier gaat consumeren
(zie ook onze disclaimer)

 
Omdat zeewier een jodium-rijk voedingsmiddel is besteden wij op deze site veel aandacht aan dit spoorelement. Zoals met veel nutriënten zijn er ook voor jodium uiteenlopende opinies over het belang - of juist gevaar ervan. Hieronder leest u meer.

Zolang (gedroogd) zeewier luchtdicht bewaard wordt is er vrijwel geen verlies aan jodium.
Blootstelling aan (vochtige) lucht of koken zorgt ervoor dat het jodium gehalte snel afneemt:
  • vaak wordt 99% van het jodium al na 10-15 minuten door het kookwater opgenomen. Jodium kan dan met het water weggegooid worden. Of, al naar gelang de behoefte, kunt u dit jodiumrijke vocht juist consumeren.
  • Door zeewier te stomen vermindert het jodium gehalte in zeewier met zo'n 20%.
  • Als je wier roostert verlies je slechts 6% van de jodium.
Het bruinwier Kombu bevat het hoogste gehalte aan jodium en wordt vaak gekookt voordat het gedroogd wordt om dit gehalte verder te verlagen. En thuis kunt u het wier ook koken om het nog verder te reduceren.
 
LEES DE TEKST HIERONDER VOOR MEER INFORMATIE. 
 
Wij adviseren u om contact op te nemen met een (voedings)deskundige mocht u verdere vragen hebben.
 

Jodium

 

Wat is jodium

Jodium is afgeleid van het Griekse woord iodes (“violet”). In het Latijn verbasterde dit en werd de kleur “iodum” genoemd. Toen de Franse scheikundige Courtois in 1811 een experiment deed waarbij zich een gas ontwikkelde met een violette kleur, besloot hij het element dat er de oorzaak van was, naar deze kleur te vernoemen.
Jodium was ontdekt!
American Journal of Clinical Nutrition over jodium(tekort)

Waarom jodium 

Leven zonder jodium is niet mogelijk. Jodium bevindt zich in alle lichaamscellen van het menselijk lichaam; de grootste hoeveelheden jodium worden gevonden in de schildklier, in het borstweefsel, de voortplantingsorganen, speekselklieren en dunne darm. We hebben er niet veel van nodig, maar een bepaalde minimum inname is noodzakelijk. Jodium is een essentieel onderdeel van schildklierhormonen die nodig zijn voor een normale groei en ontwikkeling en voor het in balans houden van de stofwisseling.
Begin 1900 Schreef Albert Gyorgyim, ontdekker van vitamine C, dat tijdens zijn studie jodium (in de vorm van kalium jodide) het universele medicijn was. De Canadese onderzoeker Stephen Cunnane benadrukt dat de ontwikkeling van de hersenen sterk afhankelijk is van vijf micro-nutriënten; naast koper, ijzer, zink en selenium is ook jodium onmisbaar. En juist jodium en ijzer zijn de voedingsstoffen waar wereldwijd mensen het meest een tekort aan hebben. 
 

Schildklier(hormonen)

Thyroxine en tri-joodthyronine zijn uiterst belangrijke hormonen in het lichaam die jodium bevatten. Beiden worden geproduceerd in de schildklier. Deze hormonen zijn cruciaal voor een goede groei, de ontwikkeling van het zenuwstelsel en de stofwisseling.
  

Jodium in voeding

Jodium komt vooral voor in zeevis en een beetje in eieren. In Nederland zit er van nature niet veel jodium in de voeding. Daarom wordt jodium toegevoegd aan:
Op het etiket staat of jodium is toegevoegd.
 

Opname van jodium in het lichaam

Het lichaam absorbeert jodium op drie verschillende manieren: via
  • mond, 
  • huid en
  • longen.

Je kunt profiteren van de inname van jodium door voeding, wanneer je een bad neemt, in zee zwemt, of thalassotherapie ondergaat. Maar ook door het inademen van (zee!)lucht kan je jodium binnen krijgen: de lucht bij zee is rijk aan een in de natuur voorkomend en heilzaam soort jodium in de vorm van fijne atomen of een aerosol van zeespray, klaar om opgenomen te worden in de longen.

Jodium en zeewier

 

Niet nieuw

Jodium werd voor het eerst gewonnen uit zeewier in 1811 door de Franse chemicus Bernard Courtois (1777-1838). Courtois probeerde salpeter uit zeewier te winnen voor de productie van buskruit voor het leger van Napoleon. De violette gassen die zich hierbij ontwikkelden condenseerden als kristallen op de koperen vaten die daardoor gingen corroderen. Nader onderzoek naar dit verschijnsel leidde tot de ontdekking van het element jodium.

Bijna dertig jaar was Frankrijk de enige producent van jodium uit zeewier. Arts Dr. Jean Lugol (1786-1851) ontwikkelde het populaire mondwater Liquor Iodi Compositus, ook wel “Lugol’s oplossing” genoemd. Lugol’s oplossing werd meer dan 150 jaar gebruikt als ontsmettings- en desinfectiemiddel. De werkzame stoffen zijn kaliumjodide, di-jood en natriumacetaat. Tegenwoordig wordt een groot aantal kwalen en verstoringen in het lichaam op holistische wijze behandeld met Ioderal, een tabletvorm van Lugol’s oplossing.

Eigenschappen jodium

Jodium heeft antibacteriële en antivirale eigenschappen waardoor het een uitstekende remedie is bij infecties. Het is antiparasitair en  effectief bij het oplossen van dik slijm. De antiseptische werking gaat bacteriën, schimmels, virussen en protozoa tegen. Jodium ontgift chemicaliën, spoort abnormale cellen op in het lichaam en is een belangrijke trigger voor apoptose (geprogrammeerde celdood) in zowel abnormale als normale cellen. Jodium heeft een stimulerend therapeutisch effect bij kanker. Wanneer je voldoende jodiumrijk voedsel aan je dieet toevoegt, kun je profiteren van onder andere helderder denken, een verbeterde slaaproutine, meer energie en een groter seksueel libido. Je kunt minder last hebben van chronische ziekten en ook gewichtsverlies ervaren. Als je te maken hebt met één van de volgende condities of kwalen die vaak met jodium worden behandeld, kun je baat hebben van het toevoegen van (jodiumrijk bruin) zeewier aan je dieet en/of spa behandelingen:

Jodium ... te veel? ... te weinig?

Paracelsus (Theophrastus Bombastus von Hohenheim 1493-1541) schreef al:

alle substanties zijn giftig;

het is de juiste dosering die gif van geneesmiddel onderscheidt.

 
Een tekort aan jodium  is niet goed, er kan hypothyreoïdie ontstaan. Patiënten zijn kouwelijk, worden wat traag en sneller vermoeid, er bestaat misschien obstipatie. De stem wordt wat lager en kraakt een beetje. Maar ook geheugenverlies en concentratie stoornissen kunnen samenhangen met een traag werkende schildklier. Een teveel aan jodium is ook niet goed; ook dit beïnvloedt de werking van de schildklier (hyperthytheoïdie). De gevolgen zijn divers, van slapeloosheid tot gewichtsverlies. Er kan warmte-intolerantie ontstaan, een gejaagd gevoel, of overmatige transpiratie.
Thyreoïdie (zowel hyper als hypo) kan een zwelling van de schildklier veroorzaken (struma/krop).
 

Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheden


De Gezondheidsraad heeft voor jodium geen aanbevelingen opgesteld.

In Nederland wordt daarom de aanbeveling van de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) aangehouden. Deze bedraagt voor

kinderen (1 tot 8 jaar): 90 microgram (μg) jodium per dag.
kinderen (9-13 jaar): 120 microgram (μg) per dag
vanaf 14 jaar: 150 microgram (μg) per dag (tot 300 tijdens zwangerschap en lactatie)

Als aanvaardbare bovengrens houdt de Europese Voedselautoriteit (EFSA) waarden aan van:

 

200 microgram (μg) jodium per dag voor kinderen van 1 tot 3 jaar.
600 microgram (μg) per dag voor volwassenen.

 

Individuele behoefte aan jodium

Periodes van extreme emotionele of fysieke stress en/of infectie verhogen de behoefte aan jodium in het lichaam. Vrouwen blijken meer jodium nodig te hebben dan mannen en hun behoefte hieraan stijgt tijdens puberteit, zwangerschap en de overgang. 
De individuele behoefte aan jodium hangt tevens samen met de hoeveelheid goïtrogenen die iemand binnen krijgt. Goïtrogenen zijn (voedings)stoffen die de opname van jodium tegen gaan. Hoe groter de goïtrogene lading, hoe groter de behoefte aan jodium. Goïtrogenen komen vooral voor in soja producten, maar ook in groenten van de zgn brassica familie (broccoli, bloemkool, koolrabi etc).
Obesitas en
roken vergroten de behoefte aan jodium eveneens, net zoals
langdurige blootstelling aan water met fluor, chloor of bromide. Fluor, chloor en bromide, en jodium behoren allemaal tot de halogenen, ofwel de zoutvormers uit het periodiek systeem; ze hebben allemaal 7 elektronen in de buitenste schil. Inname van fluor (tandpasta), chloor (kraan -, zwemwater) of bromide (een giftige stof die aan (brandwerende) verfstoffen of parfum wordt toegevoegd en die langzaam vrijkomt in de lucht,  maar ook als broomhexine ook in Bisolvon gebruikt wordt) belet de opname van jodium in het lichaam.  

Internationaal

Meer dan 95 % van jodium dat geconsumeerd wordt door 60 miljoen Japanners halen zij uit zeewier in hun voeding. Dat is een geschatte dagelijkse inname per persoon van 1-3 mg jodium, Een goede miso soep (met het jodiumrijke kombu bereid) kan al 1 mg per portie bevatten. Er zijn Jappanners die dagelijks 20mg jodium binnenkrijgen via de voeding. De gemiddelde inname in Japan ligt vele malen hoger dan de ADH voor volwassenen in de Verenigde Staten waar het advies geldt om dagelijks 150 mcg (ofwel 0.15mg) te nemen. In de VS is de maximaal toelaatbare inname van jodium vastgesteld op 1.1mg.

Bijwerkingen medicijnen
Sommige medicijnen en slijm losmakende middelen kunnen de schildklierfunctie uitschakelen. Aspirine en andere salicyl bevattende medicijnen, maar ook antistollingsmiddelen, zoals warfarine, vergroten de uitscheiding van jodium en kunnen een effect hebben op de schildklierfunctie. Alle corticosteroïden lijken de normale schildklierfunctie te onderdrukken. Van litium, minocycline (antibiotica), methimazole en nog enkele andere medicijnen is bekend dat deze de werking en productie van de schildklierhormomen tegen gaan.


Te veel - of juist te weinig jodium in het dieet?

Uit rapporten van de WHO blijkt overtuigend dat in elk westers land, inclusief Nederland, een substantieel deel van de bevolking kampt met jodiumdeficiëntie.

Voedsel- en Warenautoriteit

Begin 2012 geeft de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit echter een waarschuwing af:
 

Risicogroepen beter beschermen door waarschuwing op voeding met veel jodium


Een hoge jodiuminname is vooral schadelijk voor zwangere vrouwen, kinderen of personen met een schildklieraandoening.
Een waarschuwing op jodiumrijke levensmiddelen en supplementen kan deze risicogroepen beter beschermen.
Dit adviseert het bureau Risicobeoordeling & onderzoeksprogrammering (BuRO) van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). Sommige producten kunnen zeer hoge doses jodium bevatten. Er is geen Europese wetgeving over de maximale gehaltes van jodium in jodiumrijke producten of supplementen. Enkele fabrikanten plaatsen vrijwillig een waarschuwing.
 
Leidraad over gezondheidsrisico
Het BuRO heeft een leidraad ontwikkeld die aangeeft wanneer een gezondheidsrisico kan ontstaan bij chronische of incidentele inname van bepaalde jodiumgehaltes. De NVWA zal deze leidraad gebruiken en optreden als zij wordt geconfronteerd met producten met een te hoog jodiumgehalte.
Belang van adequate hoeveelheid jodiuminname
Jodium is een mineraal dat belangrijk is voor de schildklierhormonen. Deze hormonen zijn nodig voor een goede groei, de ontwikkeling van het zenuwstelsel en de stofwisseling. Gezonde mensen krijgen bij een normaal eetpatroon voldoende jodium binnen. Jodium zit onder andere in zeevis en een beetje in melk en eieren. Jodium wordt toegevoegd aan keukenzout, dieetzout met een laag natriumgehalte, bakkerszout voor het bakken van brood, sommige ontbijtgranen, broodvervangers en vleeswaren. Op het etiket staat of jodium is toegevoegd.
Een jodiumtekort ontstaat alleen als iemand weinig brood eet of geen zout gebruikt waar jodium in zit. Door een jodiumtekort kan de schildklier trager gaan werken en opzwellen (krop of struma). Een jodiumtekort kan bij kinderen leiden tot een groeiachterstand, een verminderd leervermogen en soms tot dwerggroei ofwel cretinism.

Te veel jodium kan de gezondheid schaden. Let daarom op de dagelijkse maximum dosering als om een bepaalde reden toch wordt gekozen voor extra jodiuminname; bijvoorbeeld met een jodiumtablet op basis van kelp of zeewier. Bij frequente inname is het af te raden om meer dan 150 tot 250 microgram (afhankelijk van iemands gewicht) per dag te nemen. Kinderen tot 11 jaar zouden sowieso geen jodiumrijke voedingsmiddelen of supplementen moeten nemen. Afhankelijk van het gewicht van adolescenten is de vrije ruimte voor extra jodiuminname 60 tot 170 microgram per dag.
Het bureau Risicobeoordeling & onderzoeksprogrammering van de NVWA oordeelt en adviseert wetenschappelijk onderbouwd over mogelijke bedreigingen van de voedsel- en productveiligheid, diergezondheid en dierenwelzijn. De onafhankelijke uitoefening van deze opdracht is geregeld in de Wet onafhankelijke risicobeoordeling Voedsel en Waren Autoriteit die in 2006 door het parlement is aangenomen. Adviezen in het kader van de wet worden uitgebracht aan de ministers van de ministeries van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (EL&I) en Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).
 
Hierop werd direct gereageerd via de site van Jodiumtekort.
 
 

Reactie van Jodiumtekort.nl:

Met bovenstaand bericht kwam het VWA vrijdag 10 februari in het nieuws.
Uit het bericht blijkt dat het bureau Risicobeoordeling & onderzoeksprogrammering van de VWA zelf adviseert om jodiumrijke levensmiddelen en supplementen van een waarschuwing te voorzien. Daarbij gaat het dan vooral om risicogroepen. Die groepen zijn volgens hetzelfde bureau de kinderen, zwangeren en schildklierpatiënten.
 
En laten nu net de kinderen en de zwangeren de groepen zijn die gevoelig zijn voor een te lage jodiuminname.  

Het bericht is bijzonder te noemen om meerdere redenen:
 
1. Als er één nutriënt is dat in Nederland, zelfs bij wet, gereguleerd is dan is het jodium. Er zijn dus al voldoende maatregelen genomen in het verleden en er zijn voldoende middelen om in te grijpen als de gezondheid in gevaar komt doordat er wordt afgeweken van de wetgeving. Nog meer maatregelen lijkt overbodig.

2. In Nederland is nimmer vastgesteld dat er een te hoge inname van jodium is. Sterker nog de meeste onderzoeken laten zelfs een inname zien die aan de lage kant is, zeker bij de zwangeren. Zij krijgen in Nederland zeker te weinig jodium binnen.

3. Het VWA zegt dat er allerlei problemen zijn te verwachten bij een te lage inname, maar over de gevolgen van deze vermeende te hoge inname rept zij met geen woord. Dat is immers nooit aangetoond.

4. Het bericht van het VWA wordt door geen enkel onderzoek ondersteund.

5. De enige voedingsmiddelen die in feite in aanmerking komen en niet vallen onder de wet op jodium, zijn natuurlijke bronnen. Het zou gaan betekenen dat we binnenkort bij de vishandel waarschuwingsstickers gaan zien die waarschuwen voor het jodium dat in vis zit. Of in zeekraal of zeewier dat gebruikt wordt voor sushi's. Dat wordt de wereld op haar kop. Het zou betekenen dat onze natuurlijke voedingsbronnen een potentieel gevaar opleveren. Daar is geen bewijs voor.

6. Het rapport gaat volledig voorbij aan het laatste voedingen onderzoek van het RIVM, waar duidelijk wordt dat de jodiuminname van de Nederlander in de afgelopen 4 jaar met 25% (!) is afgenomen. Een aardige bevestiging voor de makers van deze website die daar in 2008 al voor waarschuwden, maar een trieste constatering voor burgers.

Wat nu?

In de geïndustrialiseerde landen is er een overvloed aan gejodeerd tafel zout in ieder restaurant en in elke keuken te vinden. Een tekort aan jodium lijkt daarom erg onwaarschijnlijk. Toch suggereren het toenemend aantal schildklier problemen en hormoongerelateerde borst- en prostaatkanker gevallen, het tegenovergestelde. Jodium inname in de Verenigde Staten is meer dan 50% gedaald in de laatste drie decennia, en tijdens deze periode zijn de gevallen van diabetes, hoge bloeddruk, obesitas, borst- en schildklierkanker en andere schildklier afwijkingen gestegen. Natuurlijk kunnen hierbij ook andere factoren een rol spelen.

Nederlanders krijgen gemiddeld 25% minder jodium binnen dan 4 jaar geleden. Destijds was het al “een niveau dat in de gaten gehouden” zou moeten worden. De inname is desondanks, om diverse redenen, verder afgenomen: er wordt minder brood gegeten, het gebruik van (teveel) zout wordt afgeraden.

Eén op de zes mensen in de wereld blijkt een jodium tekort te hebben. Andere schattingen zeggen zelfs dat 75% van de volwassenen een jodium tekort heeft! Dit is niet alleen een probleem in de ontwikkelingslanden: dokters ontdekken schildklier problemen ook in de ontwikkelde landen. Bij één op de tien Noord-Amerikaanse vrouwen is een schildklierafwijking geconstateerd, en sommige endocrinologen schatten dat het percentage volwassen Amerikanen met een slecht functionerende schildklier 25% is. De schattingen lopen snel op; elk jaar zijn er meer mensen met een jodium tekort. Alsook met de bijbehorende problemen.

De belangrijkste bron voor jodium in ons dieet is brood. Ervan uitgaand dat er bakkers zout mét jodium gebruiken bij de bereiding van brood, bevat een snee brood (35gram) gemiddeld 20 microgram (μg) jodium. Het Voedingscentrum adviseert volwassen mannen 7 sneden brood per dag te eten (bij andere groepen ligt dit lager). Een volwassene heeft per dag zo’n 150 μg jodium nodig alleen al voor het functioneren van de schildklier. Advies van de WHO: maximaal 300 microgram (μg) jodium per dag. Zelfs als iemand 7 sneden brood eet (het gemiddelde is 3-4 sneetjes), blijft er dus genoeg ruimte over om jodiumrijke producten toe te voegen aan een gevarieerd dieet, zonder risico op overschrijding van de adviezen betreffende jodium. Er zijn overigens bronnen die melden dat de dagelijkse inname 1.5 mg per dag zou moeten zijn (10 x de huidige ADH). Sommigen noemen zelfs 13 mg als optimale dagelijkse jodium inname!

Relatie jodium tekort en andere lichamelijke klachten

Een toenemend aantal artsen en natuurgeneeskundigen is van mening dat een onvoldoende inname van jodium in het moderne westerse dieet heeft geleid tot  gezondheidsproblemen zoals hypothyreoïdie (een traag werkende schildklier) en struma (een schildkliervergroting, mogelijk als gevolg van jodium tekort). Het hele lichaam, dus niet alleen de schildklier, heeft jodium nodig voor de stofwisseling, maar ook voor een gebalanceerd zenuwstelsel is jodium onmisbaar. Jodium kan zich beroemen op veel goede eigenschappen (zie hierboven)  Een tekort aan jodium in het dieet is onaanvaardbaar, vooral wanneer de situatie zo eenvoudig kan worden hersteld. Bijvoorbeeld door toevoeging van zeewier aan het dieet.
 
 

Te veel jodium

Het is mogelijk om te veel jodium binnen te krijgen. Hartkloppingen, een verhoogde hartslag en benauwdheid zijn de waarschuwingssignalen. Deze situatie wordt als  uitzonderlijk gezien. Er zijn gevallen bekend waar ziekten werden veroorzaakt door een te hoog jodium gehalte in het lichaam; deze waren vrijwel altijd gerelateerd aan het slikken van (kelp)voedingssupplementen waar de concentratie jodium onnatuurlijk hoog is. Zelden zijn er problemen geconstateerd bij mensen die gevarieerd eten en daarbij veel jodium binnen krijgen. 

Consensus

Dus: tegenstrijdige berichten. Waar iedereen het wel over eens is:

eet zo gevarieerd mogelijk

Dat geldt voor ons algemene voedingspatroon maar zeker ook voor zeewier. Dus niet alleen roodwier (norivellen) eten, maar dit afwisselen met groen-, bruin- en andere roodwieren. Omdat ze allemaal weer net iets anders zijn van samenstelling en u zo voldoende van alle nutriënten binnen krijgt.

Jodium en zeewier

Zeewier bevat een relatief hoog gehalte aan jodium. Zeewier is een natuurproduct en daarvoor geldt dat de voedingswaarden kunnen fluctueren; dat kan afhankelijk zijn van het seizoen, van de plaats waar zeewier groeit, het seizoen waarin geoogst wordt en de algehele omstandigheden waaronder de groei heeft plaats gevonden. Denk aan wijn, waar dezelfde wijngaard in opeenvolgende jaren druiven kan voortbrengen die een totaal andere smaak en voedingswaarde hebben.

Een richtlijn van het jodiumgehalte van de diverse wieren staat op onze site. Maar zoals eerder gezegd: de voedingswaarden kunnen sterk fluctueren.

Bruinwieren

Van de wieren bevatten de bruinwieren relatief het meeste jodium. Binnen de bruinwieren is het jodium gehalte in kombu het hoogst. Als bruinwier bevat wakame relatief weinig jodium.

Zolang gedroogd zeewier luchtdicht bewaard wordt is er vrijwel geen verlies aan jodium. Blootstelling aan (vochtige) lucht of koken zorgt ervoor dat het jodium gehalte in het wier snel afneemt; in sommige gevallen wordt 99% van de jodium al na 10-15 minuten door het kookwater opgenomen. Jodium wordt dan met het water weggegooid. Stomen vermindert het jodium gehalte in zeewier met zo'n 20%, door het wier te roosteren wordt dit verlies percentage nog verder gereduceerd (slechts 6%).
Kombu wordt vaak gekookt voordat het gedroogd wordt om het jodium gehalte te verlagen. En thuis kunt u het wier ook koken om het nog verder te reduceren.
 

Richtlijn zeewier consumptie

Nogmaals Paracelsus:

alle substanties zijn giftig;

het is de juiste dosering die gif van geneesmiddel onderscheidt.

En met dit in het achterhoofd de volgende vuistregel: de consumptie van zeewier langzaam opbouwen tot 5-10 gram gedroogd zeewier per dag. Dat komt overeen met 50-100gr vers (of geweld) wier. Onze darmflora en enzymen zijn (nog) niet gewend aan het afbreken van sommige koolhydraten die in zeewier aanwezig zijn. Door het eten van zeewier langzaam op te bouwen, en regelmatig een kleine hoeveelheid zeewier te eten (en niet een grote hoeveelheid in één keer) kan ons lichaam zich aanpassen aan dit ‘nieuwe’ voedingsmiddel.

 

Mocht u zich zorgen maken over de inname van jodium,
bent u zwanger of allergisch voor jodium, heeft u een ernstig hoge bloeddruk, nier ziekte of hartfalen
neem contact met een (voedings)deskundige
voor u grote hoeveelheden zeewier gaat consumeren
(zie ook onze disclaimer)

Bronnen: Seaweeds (Mouritsen), Voedingscentrum, jodiumtekort.nl en andere websites als vermeld.

Ook Gezondheidsnet schrijft uitgebreid over jodium

In de krant, 5-12-2016:
MEER DUITSE JODIUMPILLEN WEGENS KERNCENTRALE BELGIË
   De Duitse deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen wil bij een ongeval in een kerncentrale aan 3 miljoen huishoudens jodiumpillen kunnen verstrekken. Daarom heeft de deelstaat extra jodiumpillen besteld om over een voorraad van 21 miljoen tabletten te kunnen beschikken.
   Het vergroten van de voorraad houdt verband met de zorgen die de Duitse autoriteiten zich maken over de veiligheid van de Belgische kernventrale in Thiange, niet ver van de grens met Duitsland. Een woordvoorder van de deelstaat zei gisteren tegen de krant Kölner Rundschau dat Noord-Rijnland-Westfalen op dit moment een voorraad van 9 miljoen jodiumpillen heeft. De uitbreiding van de voorraad tot 21 miljoen kost ongeveer 800.000 euro.
   Vermoedelijk worden de pillen in apotheken van ziekenhuizen opgeslagen. Bij een nucleair ongeval verdelen de autoriteiten de pillen binnen een straal van 100 km van de kernventrale. Daarbuiten worden de pillen zover dat nodig is alleen aan kinderen en zwangere vrouwen vertrekt. Inname van de tabletten zorgt ervoor dat de schildklier verzadigd raakt met het onschuldige jodium. Op die manier wordt schadelijk radioactief jodium dat vrijkomt bij een eventuele kernramp niet meer opgenomen of sneller uitgescheiden.