Vingerwier

 

Beschrijving

Vingerwier bestaat uit een breed 'blad', dat is onderverdeeld in vingervormige deelbladeren (digitus in het Latijns betekent 'vinger'). De steel van de plant is dik en buigzaam. Het vingerwier heeft hechtwortels waarmee het zich vastzet op stenen onder water. Het is een soort die kenmerkend is voor de getijdenzone van rotskusten. Op sommige plaatsen vormt het ware 'kelpwouden', die ook vele andere soorten wieren en zeedieren herbergen. Het groeit al sinds 1871 in Nederland. Vingerwier kan 2- 3, en onder gunstige omstandigheden zelfs 4, meter lang worden. De kleur varieert van donker bruin tot goudbruin / olijf bruin / olijf groen. De 'bladeren' groeien vanaf de basis van de plant. Het aantal bladeren, en de lengte ervan, hangen samen met het groeigebied. In beschutte gebieden zijn er weinig en kortere bladeren. Als er minder beschutting is kan het aantal bladeren toenemen tot 10-12 per plant. De bladeren zijn dan ook langer. Zoals in de hele natuur varieert dit per seizoen, leeftijd van het wier en groeiplaats. Vingerwier wordt 3-6 jaar. In de herfst neemt de groei af om in voorjaar/zomer weer dubbel snel toe te nemen.

 

Leefgebied

Het komt voor langs de Noordatlantische kusten op rotsachtige ondergrond tot op een maximale diepte van 20 meter.

 

Vingerwier is eetbaar. Het wordt ook gebruikt in een middel voor de bestrijding van (jeugd)puistjes (OXY).