Is de vraag die wordt gesteld in de
Volkskrant.
Strikt gezien niet. Het zijn de meterslange, lintvormige bladeren van een zeewiersoort,
himanthalia elongata oftewel zeespaghetti. Deze 'linten' worden afgesneden en gedroogd. Ze lijken dan op groengrijze tagliatelle.Is het gezond? Calorie arm? Gezonder dan gewone volkoren pasta? Is het erg zout? Is het zeewier echt 'biologisch'? En hoe zit het dan met 'goed voor de planeet'? En, niet onbelangrijk: Hoe smaakt het?
De conclusie van Loethe Olthuis over de
I Sea Pasta:
De slierten ruiken behoorlijk vissig als je ze kookt. Daarna is de smaak verrassend neutraal. Voor de antwoorden op de overige vragen moet je gewoon even het artikel in de
Volkskrant lezen ;).
Voor een lekker recept met
I Sea Pasta, met héél veel groenten klik
hier.
Voor nóg meer recepten, hetzij met zeespaghetti, hetzij met een ander wier, ga naar onze
recepten pagina's.
Himanthalia elongata (foto met dank aan
AlgAran)